Donderdag, 24 juli 2014
We staan op tussen half acht en acht uur. Anne-Marie belt even met haar moeder. Thuis is het nog steeds zomers warm. Als we ons hebben gewassen en aangekleed, gaan we ontbijten bij Uncle John’s Restaurant aan de overzijde van de straat. Het kleinste ontbijt is voor ons meer dan genoeg. De Amerikanen denken er anders over. Stapels pannenkoeken, eieren, bacon en nog veel meer. We zien dat sommigen er zelfs al cola bij drinken.
Als we na het ontbijt om negen uur in de auto stappen is het al ruim dertig raden. We rijden in zo’n anderhalf uur naar Wilmington, waar we een bezoek brengen aan het US Battleship North Carolina. Het oorlogsschip is gebouwd eind jaren dertig van de vorige eeuw en heeft dienst gedaan in Stille oceaan tijdens de tweede de tweede wereldoorlog. Toen het was verouderd en men het wilde slopen heeft men het gerestaureerd. Nu is het dus in gebruik als museum.
Als we een kaartje hebben gekocht mogen we het schip bezoeken. Tijdens de self guided tour krijgen we nagenoeg het hele, bijna 300 meter lange schip te zien te zien. De tour begint aan dek, maar brengt ons al snel benedendeks. We zien de machinekamer, de keuken, de eetzaal, de slaapzalen, de munitievoorraad en nog veelmeer. We gaan trapje op, gangetje door, bochtje om, trapje af, weer een gangetje door, stukje terug en zo verder. Kortom kruipdoor, sluipdoor. En steeds oppassen, dat we nergens over struikelen of ons hoofd stoten. Bovendien is het behoorlijk benauwd in de kleine ruimtes. Het is flink zweten dus. We krijgen een goed beeld van het leven aan boord van het oorlogsschip zo’n zeventig jaar geleden. De meeste gedeelten worden goed uitgelegd, maar soms ook staan we ergens naar te kijken waarvan we geen idee hebben wat het is. Na een uur benedendeks komen we weer aan dek. Hier is het iets gemakkelijker om foto’s te maken van bijvoorbeeld de enorme kanonnen en de vele mitrailleurs. Hoewel we in principe niet zo veel ophebben met al dat oorlogstuig is het toch wel heel boeiend om op dit schip rond te lopen. In de souvenirshop zien we een mini oorlogsschip om in de kerstboom te hangen. Veel gekker moet het natuurlijk niet worden.
Rond half twee rijden we terug naar Myrtle Beach. We zien onderweg dat deze kuststrook een behoorlijk rijk gebied is. De bermen langs de weg zijn overal netjes bijgewerkt, er zijn volop golfbanen en we zien regelmatig chique ommuurde woonwijken. De Amerikanen met geld vinden het zachte klimaat en de oceaan dichtbij blijkbaar een prettige plek om te wonen.
Rond drie uur zijn we terug in het hotel. Zwemkleding aan en dan snel naar het strand. Het is ruim 35 graden dus we hebben afkoeling nodig. De golven van de oceaan zij echter behoorlijk en eigenlijk mag er niet in zee worden gezwommen. We gaan daarom maar naar het zwembad. Even plonzen en dan op een bedje in de schaduw. Lekker, net vakantie!
Rond zes uur gaan we terug naar de kamer. Even afspoelen en aankleden. Met de auto rijden we naar Broadway at the beach. Een winkelcentrum met restaurantjes dachten we. Dat klopt niet helemaal. Wat het wel is? Moeilijk te omschrijven. Kermis, winkeltjes, restaurantjes, bioscopen, optredende artiesten en nog veel meer. Wij komen echter om te eten, maar we zijn niet de enigen. De parkeerplaats, formaat Efteling, staat voor een groot deel vol en het is er dus druk. Bij veel restaurants moeten we wachten voor een tafeltje. Dat doen we dus niet. Uiteindelijk vinden we een plekje bij een Mexicaans restaurant. Het is er vreselijk druk, heel veel herrie en het eten is niet lekker. Jammer. We lopen terug naar de auto, even zoeken, en rijden dan terug naar het hotel. We zijn precies op tijd om Rutte op CNN te zien. In steenkool-engels legt hij uit dat hij geen conclusies wil trekken voordat de onderzoeken zijn afgerond. De Amerikanen spreken veel respect uit voor hetgeen in Nederland gebeurd. Maar afwachten voordat ze conclusies gaan trekken dat doen ze niet. Ze weten al lang precies wat er gebeurd is. Die conclusies veranderen daardoor regelmatig, maar dat schijnt geen enkel probleem te zijn. Als het verslag is geschreven gaan we rond elf slapen.