Zaterdag, 3 juni 2017

Zaterdag, 3 juni 2017

Om zes uur gaat de wekker. Het lijkt wel een werkdag. Snel douchen en aankleden. Dan nog de laatste spulletjes inpakken en dan komt Lonneke al binnengelopen. Ze had zich bijna verslapen vertelt ze. Even na zeven uur stappen we in de auto en laten Lieshout achter ons. Het is niet druk op de weg en zijn rond kwart voor negen op Schiphol. We bedanken Lonneke voor het wegbrengen en nemen afscheid.
We hebben gisteren online ingecheckt en hoeven alleen nog maar de bagage in te checken. Alleen maar…. Jaja. De rij voor de bagage dropoff is drie keer zo lang als die voor het inchecken. Gelukkig gaat onze rij wel veel sneller. Dan door de beveiliging. Korte wachtrij, vriendelijk personeel en alles ziet er splinternieuw uit. We laten de controle snel achter ons en passeren dan ook vlotjes de douane. Het is dan nog geen tien uur. We hoeven pas om 10 over elf te boarden. Dus even tijd voor een drankje en even winkeltjes kijken. Precies om 10 over elf komen we aan bij de gate. Ook hier gaat het vlot. De vlucht vertrekt even na twaalf uur en gaat iets korter duren dan gedacht, zo’n zeven-en-een-half uur. We hebben een paar weken terug tegen een kleine betaling goede stoelen gereserveerd en dat was een goede keuze. We zitten vlak bij de toiletten, maar wel heel veel extra beenruimte. Joepie.
We kijken een paar films en genieten van de goede service aan boord. Om half twee Canadese tijd landen we op Toronto. Dan blijkt dat we hier al door de Amerikaanse douane moeten. De douanemedewerkers zijn vervangen door een machine die de eerste check uitvoeren. Helaas lukt het nemen van de vingerafdrukken bij Walter niet. Ook na zo’n vijf keer proberen niet. Dan moet u een aparte rij bij de volgende check nemen, vertelt een medewerkster ons. Dat blijkt een mazzeltje, want bij die aparte rij staat niemand te wachten, terwijl alle anderen in een lange wachtrij staan. We zijn dus alsnog snel door de douane.
We hebben nu ruim de tijd en besluiten om even een kleinigheidje te eten en te drinken. We zien op een van de vele tv’s dat Real Madrid met 1-0 voor staat. Na het eten lopen we naar de gate en zien dan dat het inmiddels 1-1 is geworden. Even voor vier uur zitten we weer in het vliegtuig. Ook hier hebben we goede zitplaatsen gereserveerd. Direct achter de business class. We zien dat daar nog vrije stoelen zijn, maar we hebben het idee dat wij misschien wel meer beenruimte hebben. Lekker blijven zitten dus en niks vragen. De vlucht duurt ongeveer drie uur en we landen landen om kwart over vijf lokale tijd op de luchthaven van Denver. Hier gaat het nu supersnel. Geen douane en dus alleen de bagage van de band afhalen. De shuttlebus naar ons hotel dreigt net weg te rijden als we aan komen lopen, maar als Anne-Marie zwaait stopt hij voor ons. Even na zes uur stopt hij voor ons hotel.
Op verzoek krijgen we een kamer op de bovenste verdieping, zodat we geen gasten boven ons hebben. Zoals in zo veel hotels zijn de verdiepingsvloeren namelijk van hout en dus zeer gehorig. Het tijdsverschil met Nederland bedraagt acht uren. Voor ons gevoel is het dus midden in de nacht als we om zeven uur gaan slapen. Eigenlijk te vroeg, maar de reis was vermoeiend en we vallen dan ook snel in slaap.