Maandag, 5 juni 2017

Maandag, 5 juni 2017

We zijn om 5 uur weer klaarwakker en we hoeven ons dus weer niet te haasten. Om half zeven zitten we aan het ontbijt en drie kwartier later zitten we in de auto. Anne-Marie rijdt en ze heeft daarmee geen geluk. De wegen rondom Denver zitten tjokvol. Ruim een uur staan we in de file. Pas als we bij Boulder de snelweg verlaten wordt het beter. En als we het plaatsje Boulder uitrijden zien we heel snel de bergen op ons af komen. De omgeving is hier geweldig mooi. Om half tien komen we aan in het plaatsje Nederland. Daar moeten we natuurlijk een stop maken. Eerst bij het plaatsnaambord en even later bij het visitorscenter. De beheerder van het visitorcenter vindt het wel leuk. Hij krijgt natuurlijk veel bezoekers uit Nederland. We mogen onze naam in het gastenboek schrijven en hij vertelt voluit over het plaatsje. Daarna brengen we nog een bezoek aan de supermarkt waar we lekkere broodjes kopen voor de lunch. Dan rijden we verder naar Rocky Mountain National Park. We maken een stop bij het Visitor center en vragen aan een ranger wat we het beste kunnen gaan bekijken in een halve dag. Hij adviseert ons om naar Alpine Visitor center te rijden. De weg daar naartoe is erg mooi. We moeten dan wel dezelfde weg terug, maar kunnen dan één of meerdere stops maken voor een wandeling. Het weer is inmiddels omgeslagen. Het zal wat regenen, maar in de bergen kan het wel sneeuwen. Maar die sneeuw blijft volgens de ranger niet liggen. Dus geen probleem. Als we wegrijden krijgen we een flinke regenbui over ons heen. Maar gelukkig is het snel weer droog. Na een klein stukje rijden komen we in een file. En dat terwijl we dachten dat we in Denver al genoeg files hadden gehad. Even later wordt ons duidelijk wat er aan de hand is. Er staan twee elanden te grazen. Ze zijn enorm groot en Walter maakt snel een rits foto’s. Prachtig. Volgens de kenners zijn het “Moose”. Even verderop weer een “file”. Opnieuw gaan we de auto uit en weer maakt Walter een rits foto’s. Het zijn hele grote herten of zoiets. Weten wij veel. Later vertelt een ranger dat het Bull Elks zijn. Mannetjes Elks dus. ‘s Avonds even googlen. Een Moose is een eland. Een Elk is een eland. Allebei een eland? Maar het waren toch wel heel verschillende dieren. Verder googlen. In een reisverslag van iemand die ook in de Rocky Mountains was lezen we het volgende: Hier hebben ze verschillende benamingen, zoals Elk, Moose en Deer. Het verschil is voor ons nogal lastig, omdat wij Nederlanders alles een eland noemen. Moose zijn groter dan Elks en hebben grotere geweien waarmee ze kunnen ‘scheppen’. Ze zijn zo sterk dat ze zelfs een auto kunnen omduwen. Elks zijn kleiner en hebben dunnere geweien. Zo, weer wat geleerd.
We rijden verder en zeggen tegen elkaar: “Kijk eens naar boven, die sneeuw op de berg, dat is gaaf”. Intussen klimmen we steeds hoger en hoger en af en toe ligt er een beetje sneeuw langs de weg. Steeds meer sneeuw. Tot zelfs enkele meters sneeuw. De temperatuur daalt tot zo’n tien graden. Uiteindelijk komen we aan bij het Alpine Visitor center. Dit is gelegen op ruim 3.500 meter hoogte. Binnen in het Visitor center eten we ons in Nederland gekochte broodje op. Anne-Marie koopt een souvenirtje en we beginnen weer aan de terugweg. De ranger had ons verteld waar we een leuke wandeling zouden kunnen maken. De wandeling gaat een stukje de berg op en dan weer de zelfde weg terug. Het gaat over een verhard pad, maar er ligt veel sneeuw op. We komen bij een rotspartij waar we enkele leuke foto’s maken. Daarna terug naar de auto en weer verder afdalen. De route is werkelijk fantastisch. We genieten met volle teugen. Rond drie uur zijn we weer bij het eerste visitorscentre. Van daaruit rijden we door naar Fort Collins waar we zullen overnachten. Als we bij het hotel aankomen blijkt het een enorm gribushotel te zijn. Anne-Marie wordt er spontaan chagrijnig van. We twijfelen even en cancelen dan de kamer en gaan op zoek naar een ander hotel. Twintig minuten later checken we in bij een Best Western. Mooi hotel, mooie kamer. Helemaal goed. We eten bij een restaurant naast ons hotel en zijn om acht uur terug op de kamer. Erg moe, maar wel tevreden na een hele mooie dag. Anne-Marie leest in haar boek en Walter schrijft het verslag. Om tien uur slapen.