Dinsdag 13 juni 2017

Dinsdag, 13 juni 2017

We worden om zeven uur wakker omdat de bovenburen uit hun bed zijn gekomen. Gelukkig is dit pas de eerste keer dat we ze horen en ze hebben nu prima als wekker gefungeerd. We hebben goed geslapen in het brede kingbed. Het ontbijt was deze keer weer inclusief en zoals we inmiddels bij Best Western gewend waren, goed verzorgd.
Om half negen vertrekken we richting Twin Falls. Het regent en het is koud. Als we vertrekken geeft de thermometer in de auto aan dat het ongeveer 5 graden Celcius is. Veel te koud vinden we. Nadat we een tijdje over een Highway hebben gereden komen we op de Interstate. De Amerikanen kennen blijkbaar geen zoab, het zicht is af en toe erg slecht. Plots zien we een John Deere dealer naast de weg. Maurice had ons gevraagd of we bretels van John Deere voor hem mee wilden brengen. We zijn echter de afslag net voorbij gereden. Gelukkig is er een mijl verderop weer een afslag. We keren daar en nemen de afslag bij de John Deere dealer. We vragen bij de dealer of ze bretels hebben. Nee, zegt een van de jongens achter de toonbank, maar we hebben ze wel gehad. We vertellen dat we uit Nederland komen en dat onze zwager helemaal gek is van John Deere. Dat vinden de mannen achter de balie wel leuk. Ze vragen waar we naar toe gaan. We vertellen dat we nu onderweg zijn naar Twin Falls en van daaruit verder naar het westen zullen reizen. Voor we het in de gaten hebben zijn ze met vier man naar andere vestigingen aan het bellen met de vraag of er nog bretels voorhanden zijn. Helaas, er zijn nergens nog bretels op voorraad. Een Mexicaanse medewerker vraagt voor welke voetbalclub wij in Nederland zijn. We zeggen dat we voor PSV zijn. Dat vindt hij helemaal geweldig, want hij is ook voor PSV. Daar voetballen Guardado en Moreno. Ja, dat klopt zeggen we. Dat zijn twee geweldige voetballers. Moreno vertrekt bij PSV en gaat naar Roma weet hij ons te vertellen. Dat is nieuw voor ons. Als we willen vertrekken krijgen we van één van de mannen een handjevol sleutelhangers van John Deere. Toch nog een souvenirtje voor het thuisfront. We bedanken de mannen voor alle moeite en rijden weer verder. Tegen twaalf uur houdt het eindelijk op met regenen. Dat is mooi op tijd, want een half uurtje later komen we aan bij Craters of the Moon National Monument. Het is dus droog, maar wel nog steeds koud. Te koud om lang uit de auto te gaan. We rijden een rondje door het park en stappen op een paar plaatsen uit voor een klein wandelingetje. Craters of the Moon is een klein natuurpark en de naam zegt het eigenlijk al; het lijkt wel een maanlandschap. Zwarte kale rotsen op een zwarte ondergrond. Al deze zwarte stenen zijn vulkanisch van oorsprong. Het komt niet van een grote vulkaan, maar van een hele serie kleine minivulkaantjes. In de loop der jaren is er links en rechts wat begroeiing ontstaan, maar op vele plekken is het nog helemaal kaal. Op de plekken waar wel begroeiing is staan er in deze tijd van het jaar volop hele kleine plantjes in bloei. We blijven niet al te lang in het park, maar we hebben het best wel bijzonder en mooi gevonden. Als we het park verlaten breekt de zon door en niet veel later is de lucht helemaal blauw. Als we rond vier uur aan bij ons hotel in Twin Falls staat de thermometer op 19 graden Celcius. We krijgen een mooie kamer met een kingbed op de bovenste verdieping. Het kan niet beter. Of toch wel. Er is in dit hotel geen mogelijkheid om te wassen. Als je vier weken op pad bent dan moet er af en toe een keer gewassen worden. De dame achter de balie wijst ons de weg naar een wasserette. Dus de vuile was bij elkaar gezocht en naar de wasserette. De wasmachines en de drogers werken allemaal op quarters. Muntstukken van 25 dollarcent. Gelukkig is er een wisselautomaat in de wasserette aanwezig. Een collega van Walter, Twan Minten verzamelt de quarters en had aan Walter gevraagd om uit te kijken naar een quarter van North Dakota uit het jaar 2016. Die ontbrak nog in zijn verzameling. Alle quarters worden daarom voordat ze de machines worden gestopt nauwkeurig bekeken. Helaas geen quarter van North Dakota. De industriële wasmachines zijn erg snel en na 24 minuten is de was klaar. Daarna nog 20 minuten in de droger en we zijn klaar om te gaan eten. We eten bij een Applebees. Het is er leuk zitten en het eten is er prima. Daarna lopen we nog even door een Mall en gaan dan terug naar de kamer. Verslag schrijven, uploaden en nog wat lezen. Morgen hebben we een rustdag. Daar zijn we wel aan toe, want reizen kan soms erg vermoeiend zijn. Volgens de weersvoorspellingen wordt het morgen 75 graden Fahrenheit. Kunnen we dan gaan zwemmen?