Vrijdag, 23 juni 2017

Vrijdag, 23 juni 2017

Om half zeven loopt de wekker af. Snel wassen, aankleden en naar de “buren” voor het ontbijt. Voor acht uur is er een aparte kaart met kleinere porties. Bijzonder, maar voor ons wel prettig. Even voor acht uur zitten we in de auto. We gaan Vancouver verlaten en met de ferry naar Vancouver Island. We hebben Vancouver ervaren als een heel prettige stad. Relaxt, vriendelijk, schoon. De stad staat in de lijst van beste steden ter wereld om in te wonen op de derde plaats. Dat verbaast ons dus niet. Om half negen komen we bij Horseshoe Bay aan. Hier vertrekt de ferry naar Nanaimo. Als we een kaartje hebben gekocht moeten we in een rij aansluiten. Even later komt de ferry er al aan. Vliegensvlug is hij leeg en bijna even snel weer met nieuwe auto’s gevuld. De overtocht duurt 1 uur en 40 minuten. We genieten op het dek even van het uitzicht, maar we gaan toch naar binnen. Ondanks het prachtige weer wordt het op het dek te koud. Als we in Nanaimo aankomen zijn we binnen enkele minuten met de auto van de boot af. We voeren Tofino in op de TomTom en gaan rijden. Walter ziet dat we heel dicht in de buurt zijn van het oude huis van tante Annie op Arnhem Terrace. We maken dus even een kleine omweg. We moeten even zoeken, maar zien uiteindelijk het huis. Het heeft een andere kleur gekregen. Snel effe een foto maken.
Dan rijden we verder. In Port Alberni stoppen we bij het restaurant Little Bavaria om te lunchen. Het blijkt een echt Zuid Duits restaurant. Anne-Marie bestelt daarom een Wienerschnitzel. Smaakt prima. Na het eten vervolgen we onze weg. De route is prachtig. We rijden door een mooi bosgebied, met meren en rivieren. Mooie uitzichten uit. Om kwart voor vier komen we aan in Tofino. Ons hotel, The Inn at Tough City ziet er uit zoals een Inn er in onze gedachte uit hoort te zien en is bovendien prachtig gelegen aan het water. Onze kamer is ook al zo mooi, met een balkon en uitzicht over de baai. Kan niet beter.
We zoeken een wasserette om de kleren te wassen. Terwijl de was in de machine zit genieten we op een terrasje van een drankje en de zon. Om zeven uur gaan we eten in het restaurant in ons hotel. We weten na enige moeite een tafeltje te bemachtigen op het terras met uitzicht over het water. Het eten smaakt prima en het uitzicht is onbetaalbaar. Af en toe komt er een bootje voorbij en er stijgen twee watervliegtuigen op die we even later ook weer terug zien komen. Om half tien gaan we naar onze kamer, even schrijven, even lezen en dan slapen.
Morgen gaan we walvissen spotten.