Maandag, 12 juni 2017

Maandag, 12 juni 2017

Het heeft afgelopen nacht flink geonweerd en geregend. Bovendien was het bed toch wel erg smal. Je kan dus wel raden hoe we hebben geslapen. We hadden de wekker op 6:00 uur gezet en toen die af liep hadden we natuurlijk net het idee dat we eindelijk lekker sliepen. Je kent dat waarschijnlijk wel. We zijn daarom nog maar even blijven liggen. Om kwart voor zeven staan we op. Even wassen, aankleden en dan ontbijten in het restaurant.
Het is behoorlijk fris. De thermometer in de auto geeft aan dat het ongeveer 10 graden Celsius is. Maar gelukkig schijnt de zon en die voelt aangenaam. Om half negen zitten we in de auto. We gaan naar Old Faithfull. De aardkorst onder Yellowstone is bijzonder dun en het park heeft daarom zo’n 10.000 warmwaterbronnen en meer dan 200 geisers. De beroemste daarvan is Old Faithful. Deze geiser spuit ongeveer iedere anderhalf uur zo’n 32.000 liter kokend water tot ruim 50 meter hoog. Omdat men vrij nauwkeurig kan voorspellen wanneer hij spuit zijn er op dat moment heel veel toeristen aanwezig. Wij komen om half tien aan en lezen dan dat hij rond half elf zal spuiten. Anne-Marie bestelt even een kop koffie en rond tien uur zitten we op een bankje te wachten op het moment. Zeven jaar geleden zaten we hier ook met Martijn en Annemieke. Het zonnetje schijnt op onze rug en voelt weldadig aan. Tegen half elf is het superdruk met toeristen. De geiser laat even op zich wachten, maar om tien over half elf doet hij zijn kunstje. De ooohs en de aaahs klinken om ons heen en de fototoestellen klikken er op los. Het is dan ook een prachtig schouwspel. Na enkele minuten is het over. We stappen in de auto en rijden naar het West Thumb Geyser Basin. Op deze locatie zijn een aantal warmwaterbronnen dicht bij elkaar. Misschien komt het omdat we inmiddels verwend zijn, misschien komt het omdat de zon niet schijnt, we weten het niet, maar we zijn niet echt onder de indruk. We lopen een rondje en zoeken dan de auto weer op. We gaan Yellowstone verlaten en doen dat via de zuidelijke uitgang. We rijden dan Yellowstone uit en direct Grand Teton in. We rijden naar het Colter Bay Visitorcenter en besluiten om daar eerst te lunchen. Als we de maaltijd achter de kiezen hebben willen we eigenlijk naar het Visitorcenter om te kijken wat we in het park kunnen doen. Het is inmiddels echter begonnen met regenen, de lucht is helemaal grauw en het is koud. We besluiten om alleen maar door het park heen te rijden en het aan de zuidkant te verlaten. De grauwe lucht zorgt er ook voor dat we maar een heel matig zicht hebben op de met sneeuw bedekte toppen van de Rocky Mountains. We hadden er nog aan gedacht om in het plaatsje Jackson, ten zuiden van Grand Teton een stop te maken, maar door de regen oogt het niet aantrekkelijk. We besluiten dat we direct doorrijden naar het plaatsje Driggs waar we zullen overnachten. Kort na Jackson moeten we de bergen in en over een hoge pas rijden. De thermometer in de auto daalt net zo snel als dat wij stijgen. Als we op het hoogste punt zijn valt er lichte sneeuw en de thermometer geeft aan dat het 35 graden Fahrenheit is. Zo’n 1,5 graden Celsius dus. Het moet niet veel gekker worden. Als we de staat Wyoming verlaten en Idaho binnenrijden hebben we geen zin om de auto uit te gaan om een foto van het bord van Idaho te maken. Op de eerste plaats willen we niet in de regen gaan staan en op de tweede plaats is het helemaal geen mooi bord. We doen het wel als we Idaho weer uitrijden. Hopelijk hebben ze dan wel een mooi bord. Tegen half vijf komen we aan bij ons Best Western hotel in het plaatsje Driggs. We hadden destijds een kamer met een Kingbed geboekt en we hadden gevraagd om een kamer op de bovenste verdieping. De dame achter de balie vertelt ons dat er op de bovenste verdieping geen kamers zijn met een Kingbed. Daarom hebben we een kamer op de begane grond gekregen. We vertellen dat we het Kingbed niet zo belangrijk vinden, maar dat we wel heel graag op de bovenste verdieping willen slapen. Helaas zijn alle kamers op de bovenste verdieping al bezet. We krijgen dus een kamer op de begane grond. Waarom willen we nu zo graag een kamer op de bovenste verdieping? De huizen in de VS en ook de hotels zijn grotendeels van hout gemaakt. Dus ook de verdiepingsvloeren zijn bijna altijd van hout. Het maakt niet uit hoe groot het hotel is. In Las Vegas hadden we een keer een hotel met acht verdiepingen en alle verdiepingsvloeren waren van hout. Een collega van AM zegt: “Ze bouwen alleen maar kartonnen dozen“. Als de gasten in de kamer boven rond lopen dan is dat met die houten vloeren dus supergehorig. En als ze dat doen als je wilt gaan slapen dan is dat dus erg vervelend. Daarom vragen wij altijd om een kamer op de bovenste verdieping. Dan hebben we geen wandelende of dansende mensen boven ons. Walter zoekt op Tripadviser naar een leuk restaurantje en komt uit bij The Royal Wolf. Als we daar aankomen lijkt het op een pub vol met lokalen. We besluiten om toch naar binnen te gaan. De serveerster is superaardig, de kaart vrij uitgebreid en de prijzen zeer schappelijk. Als dan later blijkt dat het eten ook nog eens heel lekker is heeft The Royal Wolf een goede beoordeling op Tripadviser verdiend. Na het eten gaan we terug naar het hotel. Verslag schrijven en uploaden (Yes, we hebben weer wifi). Met de foto’s valt het vandaag wel mee. Gisteren hadden we 159 foto’s gemaakt, vandaag slechts 30. Hopelijk is het weer morgen weer wat beter.