Woensdag, 12 juni 2013
Door: Walter
Blijf op de hoogte en volg Walter
14 Juni 2013 | Verenigde Staten, Moab
Woensdag, 12 juni 2013
Tot op heden ben ik er steeds in geslaagd om ‘s avonds een verslagje te schrijven van de dag. Het uploaden gebeurde ooit later. Op deze woensdagavond is het schrijven van het verslagje echter achterwege gebleven, waardoor het pas op donderdag plaatsvindt. Het probleem is dan: wat hebben we gisteren ook alweer gedaan? We doen en zien zo veel dat gisteren alweer lang geleden lijkt. Maar gisteren was eigenlijk een verplaatsdag, veel kilometers afleggen in onze RV. We staan uiteraard weer om zes uur naast ons bed. Het was afgelopen nacht weer te warm om de airco uit te laten en te koud om de airco aan te laten. We zijn dus een enkele keer ons bedje uit geweest om met de airco te spelen. Wassen, ontbijten, afkoppelen etc. vertrekken we om half acht. Anne-Marie rijdt het eerste gedeelte. Hoewel ze haar angst weer een beetje moet overwinnen gaat het helemaal prima. Doordat we gisteren een omweg hebben gehad, rijden we nu voor een deel weer dezelfde route. We zien dus hetzelfde als gisteren, maar nu in een relaxed tempo. Ondanks enkele roadworks schiet het best goed op. Na het plaatsje Kayenta gaan we richting Monument Valley. We benaderen Monument Valley dit keer van de andere kant dan drie jaar geleden en zien al snel een kans om een fotostop te maken. We treffen op de parkeerplaats een vriendelijk Belgisch stel en de man is graag bereid om een foto van ons te maken voor het mooie uitzicht. Bedankt en goede reis verder. Walter neemt het stuur over want Anne-Marie heeft er inmiddels al bijna drie uur opzitten. We stoppen nog twee keer voor een fotostop en rijden dan door richting onze bestemming. Tussen de fotostops door zijn we de grens met Utah gepasseerd en verliezen daarmee één uur. In Blanding stoppen we bij de Subway voor een broodje. Altijd lekker zo’n broodje Subway. Daarna, weer kilometers maken. Onze TomTom laat ons even in de steek, maar de route is eigenlijk heel eenvoudig. Rechtdoor, rechtdoor en daarna rechtdoor. Het landschap waar we doorheen rijden is dor en droog, maar de rotsformaties zijn steeds anders en ook de kleuren wisselen nogal eens. We hebben van thuis enkele cd’s vol met mp3 muziek meegenomen, dus we hoeven niet steeds de radio van zender te verzetten. Vlak voor onze bestemming staan we nog een klein half uurtje stil voor wegwerkzaamheden. Rond half vier komen we in Moab. Omdat onze TomTom het adres dus niet herkent, moeten we even de weg vragen. En we moeten, jawel, rechtdoor. Even later hebben we de camping gevonden. De plaats die we krijgen bevalt niet helemaal, dus we vragen een andere. Eentje met veel schaduw. Geen probleem, zoek maar uit. We verplaatsen naar een plaatsje onder een paar dikke bomen, helemaal in de schaduw. Helemaal goed. Dan de camper aansluiten. Dat is ook iedere keer een karweitje. De stekker van de stroom aansluiten is eenvoudig. Dan het water. De waterslang moet aan de ene kant aan een kraantje worden aangesloten en het andere einde van de slag moet aan het aansluitpunt van de camper worden gedraaid. Dat gaat best wel stroef en je hebt er bijna geen grip op. Een flinke inspanning bij ruim 30 graden is dan geen lolletje. Dan nog een vies karweitje. De dikke slag van de afvoer. Op de vorige camping hadden we gezien dat er een gat in die slag zat. Lekker, een afvoerslang met een gat er in. In de campingwinkel zien we een nieuwe afvoerslang. Die wordt dan maar gekocht, want we willen toch graag dat onze ontlasting in de afvoer terecht komt en niet tussen de camper en de rioolpijp belandt. De vieze oude slang verdwijnt in de container, de rekening van de nieuwe wordt bewaard voor Cruise America. De afvoerslang is overigens niet het enige wat stuk is. Zo is de douchedeur een beetje stuk, een laatje in de keuken sluit niet 100%, de rekjes in de koelkast zitten niet stevig en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Veel dingen zijn een beetje stuk, maar het functioneert over het algemeen allemaal wel.
Als we zijn geïnstalleerd trekken we onze zwemkleding aan en nemen een plons in het zwembad. Heeeeeerlijk zo’n zwembad na een lange dag in de auto. We frissen er helemaal van op. Na het zwemmen eten we voor de camper in de schaduw van de dikke bomen een zelfbereide maaltijd. Na het afwassen blijven we nog lekker geruime tijd buiten zitten. We bekijken de foto’s van vandaag op de laptop, (we hebben hier een prima internetverbinding) lezen onze email en we kunnen enkele foto’s uploaden op de waarbenjij.nu site. We kijken nog een aflevering van CSI op de laptop en dan is het tijd om te gaan slapen. Geen tijd gehad dus om het verslag te schrijven. Morgen dan maar.
Tot op heden ben ik er steeds in geslaagd om ‘s avonds een verslagje te schrijven van de dag. Het uploaden gebeurde ooit later. Op deze woensdagavond is het schrijven van het verslagje echter achterwege gebleven, waardoor het pas op donderdag plaatsvindt. Het probleem is dan: wat hebben we gisteren ook alweer gedaan? We doen en zien zo veel dat gisteren alweer lang geleden lijkt. Maar gisteren was eigenlijk een verplaatsdag, veel kilometers afleggen in onze RV. We staan uiteraard weer om zes uur naast ons bed. Het was afgelopen nacht weer te warm om de airco uit te laten en te koud om de airco aan te laten. We zijn dus een enkele keer ons bedje uit geweest om met de airco te spelen. Wassen, ontbijten, afkoppelen etc. vertrekken we om half acht. Anne-Marie rijdt het eerste gedeelte. Hoewel ze haar angst weer een beetje moet overwinnen gaat het helemaal prima. Doordat we gisteren een omweg hebben gehad, rijden we nu voor een deel weer dezelfde route. We zien dus hetzelfde als gisteren, maar nu in een relaxed tempo. Ondanks enkele roadworks schiet het best goed op. Na het plaatsje Kayenta gaan we richting Monument Valley. We benaderen Monument Valley dit keer van de andere kant dan drie jaar geleden en zien al snel een kans om een fotostop te maken. We treffen op de parkeerplaats een vriendelijk Belgisch stel en de man is graag bereid om een foto van ons te maken voor het mooie uitzicht. Bedankt en goede reis verder. Walter neemt het stuur over want Anne-Marie heeft er inmiddels al bijna drie uur opzitten. We stoppen nog twee keer voor een fotostop en rijden dan door richting onze bestemming. Tussen de fotostops door zijn we de grens met Utah gepasseerd en verliezen daarmee één uur. In Blanding stoppen we bij de Subway voor een broodje. Altijd lekker zo’n broodje Subway. Daarna, weer kilometers maken. Onze TomTom laat ons even in de steek, maar de route is eigenlijk heel eenvoudig. Rechtdoor, rechtdoor en daarna rechtdoor. Het landschap waar we doorheen rijden is dor en droog, maar de rotsformaties zijn steeds anders en ook de kleuren wisselen nogal eens. We hebben van thuis enkele cd’s vol met mp3 muziek meegenomen, dus we hoeven niet steeds de radio van zender te verzetten. Vlak voor onze bestemming staan we nog een klein half uurtje stil voor wegwerkzaamheden. Rond half vier komen we in Moab. Omdat onze TomTom het adres dus niet herkent, moeten we even de weg vragen. En we moeten, jawel, rechtdoor. Even later hebben we de camping gevonden. De plaats die we krijgen bevalt niet helemaal, dus we vragen een andere. Eentje met veel schaduw. Geen probleem, zoek maar uit. We verplaatsen naar een plaatsje onder een paar dikke bomen, helemaal in de schaduw. Helemaal goed. Dan de camper aansluiten. Dat is ook iedere keer een karweitje. De stekker van de stroom aansluiten is eenvoudig. Dan het water. De waterslang moet aan de ene kant aan een kraantje worden aangesloten en het andere einde van de slag moet aan het aansluitpunt van de camper worden gedraaid. Dat gaat best wel stroef en je hebt er bijna geen grip op. Een flinke inspanning bij ruim 30 graden is dan geen lolletje. Dan nog een vies karweitje. De dikke slag van de afvoer. Op de vorige camping hadden we gezien dat er een gat in die slag zat. Lekker, een afvoerslang met een gat er in. In de campingwinkel zien we een nieuwe afvoerslang. Die wordt dan maar gekocht, want we willen toch graag dat onze ontlasting in de afvoer terecht komt en niet tussen de camper en de rioolpijp belandt. De vieze oude slang verdwijnt in de container, de rekening van de nieuwe wordt bewaard voor Cruise America. De afvoerslang is overigens niet het enige wat stuk is. Zo is de douchedeur een beetje stuk, een laatje in de keuken sluit niet 100%, de rekjes in de koelkast zitten niet stevig en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Veel dingen zijn een beetje stuk, maar het functioneert over het algemeen allemaal wel.
Als we zijn geïnstalleerd trekken we onze zwemkleding aan en nemen een plons in het zwembad. Heeeeeerlijk zo’n zwembad na een lange dag in de auto. We frissen er helemaal van op. Na het zwemmen eten we voor de camper in de schaduw van de dikke bomen een zelfbereide maaltijd. Na het afwassen blijven we nog lekker geruime tijd buiten zitten. We bekijken de foto’s van vandaag op de laptop, (we hebben hier een prima internetverbinding) lezen onze email en we kunnen enkele foto’s uploaden op de waarbenjij.nu site. We kijken nog een aflevering van CSI op de laptop en dan is het tijd om te gaan slapen. Geen tijd gehad dus om het verslag te schrijven. Morgen dan maar.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
