Dinsdag, 2 juli 2013

Dinsdag, 2 juli 2013

We staan om kwart over zeven op. Wassen, aankleden, ontbijten en de spullen weer in de auto. Om half negen rijden we weg. Als we de snelweg opdraaien is het druk. Nu merken we hoe groot de agglomeratie Los Angeles is. Het duurt meer dan een uur voordat we de stad (of eigenlijk het geheel van aan elkaar gebouwde steden) achter ons laten. Het grootste deel van de route is vandaag snelweg. We stoppen een keer om te plassen en een keer om te tanken. Rond half twaalf zijn we bij het Visiter Center van Joshua Tree National Park. We vragen wat info over het park. We willen er alleen doorheen rijden en bij enkele mooie punten een fotostop maken. De man achter de balie begrijpt precies wat we bedoelen. We krijgen zelfs een folder in de Nederlandse taal mee.
Naast het Visiter Center is een klein restaurantje waar we een hele lekkere, vroege lunch nuttigen. Om kwart over twaalf rijden we het park in. Het park is een woestijn die is gevuld met de kenmerkende Joshua Trees. Verder grillig gevormde rotsen. Na een enkele fotostop rijden we rond half drie het park weer uit. De temperatuur is inmiddels opgelopen naar ruim 35 graden. We zitten met onze gedachten al bij het zwembad in het hotel. Terwijl we naar Palm Springs rijden loopt de temperatuur verder op. Als we in Palm Springs aankomen staat de meter op 43 graden. Palm Springs is een mooie stad. Overal langs de wegen staan palmbomen, waardoor de wegen veranderen in mooie lanen. Alles ziet er ook schoon en netjes onderhouden uit. Mooie groene gazonnen langs en tussen de wegen. Het stadje oogt zeer welvarend. We stoppen bij het standbeeld van Marilyn Monroe. Het beeld is zo’n 10 meter hoog en is een leuke foto waard. We dachten dat er ook nog een museum bij was. Maar we hebben ons daar in vergist. Dus: snel de auto in en naar het hotel en het zwembad.
In het hotel krijgen we een prachtige kamer. Of eigenlijk twee kamers, een soort woonkamer met zitgedeelte en een tv en een aparte slaapkamer, met een tweede tv. De airco staat gelukkig al aan, dus de temperatuur op de kamer is aangenaam. Als we onze spullen een plaatsje hebben gegeven trekken we onze zwemkleding aan en gaan snel naar het zwembad. We vinden een plaatsje in de schaduw en springen snel in het zwembad. Nu is het normaal als je in een zwembad springt dat het water heel even koud aanvoelt. Hier dus niet. Het water is gewoon warm. Badwater is er niets bij. Van enige afkoeling is dus geen sprake. Na even in het water te hebben gelegen zoeken we het bedje in de schaduw op. Met deze temperatuur en droge lucht zijn we in no time droog. De warmte drijft ons echter terug naar onze kamer. In de koelte van de airco komen we een beetje bij. Anne-Marie besluit om haar tas om te keren en al haar spullen opnieuw in te pakken. Dat kan geen kwaad. Na zo’n ruime tijd “leven uit de koffer” wordt het een behoorlijke puinhoop. Walter volgt het goede voorbeeld. Er kan gelijk een hoop troep worden weggegooid. Ook enkele oude kledingstukken die deze reis voor het laatst gedragen zijn verdwijnen bij het afval. Zo, dat ruimt effe lekker op. En we hebben plots weer ruimte in de tassen. We hebben de afgelopen week behoorlijk wat nieuwe kleding gekocht en daarvoor is nu plaats in de tassen.
Als we klaar zijn gaan we eten. We rijden met de auto naar Applebee’s. Onderweg maken we even een stop bij Mercedes dealer van Palm Springs. Even een foto maken voor Lonneke. Straks via Whatsapp versturen. We zien op en prijskaartje dat een nieuwe Mercedes SLK hier nog geen $ 43.000 kost. Zo’n € 33.000 dus. We hebben de indruk dat die in Nederland behoorlijk veel meer kost. Thuis maar eens aan Lonneke vragen. Bij Applebee’s genieten we van een heerlijke maaltijd. Als we rond half negen het restaurant uitstappen is het donker, maar nog steeds bloedheet. De meter in de auto geeft nog 40 graden aan. We doen nog een boodschapje bij de Walmart en zijn rond half tien terug bij het hotel. Anne-Marie kijkt even tv terwijl Walter het verslag schrijft. Snel nog even uploaden en dan slapen. Morgen terug naar las Vegas.