Donderdag, 13 juni 2013

Donderdag, 13 juni 2013

We worden om kwart voor acht wakker. Laat hè. Het heeft natuurlijk ook te maken met het uur tijdsverschil. We doen op ons gemak en gaan na het eten naar het volgende Nationale park: Arches. De camping is dicht bij het park, dus met vijf minuten rijden zijn we al bij de ingang. We stoppen even om een foto te maken bij het bord bij de ingang. Een vriendelijke jonge Amerikaan op de fiets (met helm uiteraard) biedt spontaan aan om een foto van ons samen te maken. Dat is snel gebeurd dus. Bij het Visitor Center vragen we even aan één van de medewerkers wat we allemaal kunnen gaan bekijken. Samen maken we een leuk programmaatje voor de dag. We rijden eerst naar de Windows Section. We moeten daarvoor zo’n 15 km het park in. Onderweg passeren we de meest prachtige rotsformaties, met mooie bijbehorende namen zoals: Park Avenue Viewpoint, Courthouse Towers Viewpoint en Balanced Rock. Onderweg passeren we twee campers die elkaar met de buitenspiegel hebben geraakt. Allebei de buitenspiegel aan gort en nu maar uitvechten wiens schuld het is. Alex en Ingrid is dit vorig jaar ook overkomen. Flink balen dus, maar in het park zijn de wegen smal en de campers zijn heel breed. Oppassen dus. Om kwart over elf zijn we bij The Windows Section. Het kost even moeite om een parkeerplaats voor de RV te vinden. Die van ons ik ook zo lang. Om half twaalf melden we ons bij de ranger voor een guided tour. De ranger, een jong meiske eigenlijk nog, begeleid een wandeling van ongeveer een uur en vertelt onderweg allerlei wetenswaardigheden over de geschiedenis van het gebied, de planten die er groeien en de wijze waarop mensen vroeger in deze woestijn wisten te overleven. Hoogtepunt van de wandeling zijn natuurlijk de arches. Dit zijn door de natuur gevormde stenen bogen. Tijdens deze wandeling zien we de North Window en de South Window. Het is inmiddels weer knap warm geworden, maar de harde wind koelt een beetje af. Het zal vandaag overigens toch weer 38 graden worden. Na deze mooie wandeling stappen weer in ons rijdend huis en rijden naar de Devils Garden Trailhead. Er is daar een picnick plaats, maar de parkeerplaats staat helemaal vol. We rijden een stukje door en vinden een parkeerplaats vlak bij het begin van de wandelroute. Maar eerst even lunchen. Omdat we buien geen zitplaats hebben besluiten we om in de camper te eten. Dus: generator aan en vervolgens de airco aan. Dan broodjes afbakken in de oven en soepje opwarmen op de kookplaat. Na het eten alles in de vaatwasser. Helaas, die hebben we dus niet. Afwassen moet dus nog wel even met de hand.
Na het eten gaan we de wandeling doen naar de “Landscape Arch”. Deze wandeling is op en neer 5,2 km. Dat is op zich niet zo ver, maar onze ervaring is dat we hier toch ruim anderhalf uur over zullen gaan. Met fotostops misschien wel twee uur. De rugzak wordt daarom gevuld met waterflesjes en dat is nodig ook. Het is erg heet en de harde wind blaast zoveel zand op dat we worden gezandstraald. Dit maakt de wandeling best wel pittig. De Landscape Arch maakt het echter allemaal helemaal goed. Deze enorme boog is werkelijk prachtig, maar oogt zeer fragiel. We lezen op een bord dat er in 1991 onverwacht een groot stuk van is afgebrokkeld. Een Nederlands jongen is zo vriendelijk om van ons samen een foto te maken voor de Arch. Op de terugweg lijkt het alsof het nog veel harder waait. We moeten af en toe onze ogen sluiten vanwege het opwaaiende zand. Vanwege de droge warmte hebben we tijdens de wandeling twee liter water genuttigd. We komen behoorlijk vermoeid terug bij de camper.
Op de terugweg nemen we de afslag naar de Delicate Arch. Dit is de meest bekende Arch van het park. Hij staat zelfs afgebeeld op de nummerplaten van de auto’s uit Utah. Het is ongeveer vier uur als we bij het uitzichtpunt van deze beroemde Arch aankomen. We kunnen er ook naar toe wandelen, maar daar zien we vanaf. We hebben voor vandaag voldoende gewandeld. Om een goede foto te kunnen maken wordt de lens van de camera gewisseld. De 300 mm lens gaat er op en we maken mooie foto’s. Vervolgens maken we nog een korte fotostop bij de Balanced Rock. Dan hapert de camera, de autofocus werkt niet meer. Balen!! Het vele zand zal hierbij wel aan hebben bijgedragen. Straks op de camping maar even naar kijken.
Terug op de camping nemen we een koel drankje en gaan dan afkoelen in het zwembad. Het zwembadwater is niet erg schoon, maar het koelt wel heel erg lekker af. We douchen onszelf in de camper en besluiten om in Moab te gaan eten. In het centrum van Moab lopen we een eetcafé binnen en dat blijkt een schot in de roos. Een gezellige kroeg waar we heerlijk kunnen eten. Op één van de 15 tv’s die aan de wanden hangen kunnen we een basketbalwedstrijd volgen. Walter neemt een zalmfilet en Anne-Marie besteld baby spare ribs. Waarschijnlijk van een babymammoet, want het bord is gevuld met vlees. Ze weet toch de helft naar binnen te werken, maar meer kan ze echt niet op. Een doggybag brengt echter uitkomst. Na het eten brengen we de leftovers naar de camper en lopen nog even door het centrum. We tanken vervolgens de camper nog een keer vol (alweer bijna $150 benzine) en gaan dan nog enkele boodschappen doen. Rond tien uur zijn we terug op de camping. Dan nog even huiswerk doen. De foto’s overzetten op de laptop en we lopen achter met de verslagen. Anne-Marie zoekt het bed vast op. Walter maakt het verslag van gisteren nog af, maar dan is de energie echt op. Het verslag van vandaag moet dan morgen maar