Maandag, 17 juni 2013
Door: Walter
Blijf op de hoogte en volg Walter
18 Juni 2013 | Verenigde Staten, Bryce Canyon
Maandag, 17 juni 2013
We staan om half tien op. Het wordt steeds later. Het begint wel op vakantietijden te lijken.
We ontbijten op ons gemak en Anne-Marie belt even met haar moeder om te horen hoe het gaat. Alles oké aan het thuisfront.
We doen helemaal op ons gemak want we hebben tijd genoeg. Allebei even douchen in de camper en dan inpakken en afsluiten. Check out time is twaalf uur. Dus we zijn ruim op tijd als we om twee voor twaalf de camping afrijden. We moeten terug naar Torrey en even daarna de afslag naar Escalante. De route is prachtig. We rijden een stukje tussen groene weilanden. Dit gaat over in bossen en de weg gaat klimmen. We moeten over een pas van 9.600 voet. Ruim 3.000 meter dus. De uitzichten zijn fantastisch mooi en naarmate we verder komen wordt het steeds mooier. De afdaling is op sommige plekken erg steil (14%) en de weg is soms heel smal. We rijden over een soort bergkam met afgronden aan beide zijden. Het uitzicht is fantastisch, maar er is helaas geen plek om een fotostop te maken. Als die plek er wel komt hebben we het mooiste gedeelte van de route gehad. Na de steile afdaling passeren we het plaatsje Henrieville. We moeten even terugdenken aan de lol die we drie jaar geleden hadden met Annemieke en Martijn. Even na half twee arriveren we in Escalante. De afgelegde route was geweldig. We stoppen bij Escalante outfitters. Drie jaar geleden hebben we hier overnacht en de lekkerste pizza ooit gegeten. We bestellen samen één pizza. Anne-Marie wil er graag een biertje bij. Walter houdt het bij een Dr Pepper. Het biertje smaakt prima, de Dr Pepper is wederom tot aan de rand gevuld met ijsblokjes. Waarom doen ze dat toch altijd? Door al dat ijs is de smaak een stuk minder. Het is niet om minder drinken in het glas te hoeven doen, want als je een tweede drankje besteld is het gratis.
De pizza is wederom super. Maar ook het zitje op de veranda, lekker in de schaduw met een heerlijk briesje, is geweldig. Hoe lekker de pizza ook is, we kunnen hem niet helemaal op. En dit was dan nog maar de kleine variant. Maar geen probleem, de serveerster pakt het restant voor ons in. Die gaat in de koelkast voor vanavond. Dit is hier heel gebruikelijk.
Terwijl we op de veranda uitbuiken van de geweldige pizza bestelt Anne-Marie nog een biertje en Walter besteld een drankje genaamd “Peter’s Smoothie”. De mensen aan het tafeltje naast ons waren er zeer enthousiast over. Het is een soort ijs-jus d’orange met slagroom er op. De smoothie is erg koud, de vullingen doen er zeer van. Maar naarmate hij ontdooit wordt hij steeds lekkerder. Ondertussen laten we aan Anne-Mieke en Martijn weten dat we in Escalante zijn. Ze reageren enthousiast. Ook aan Hans wordt alvast een foto van de pizza geappt. En ook Hans reageert enthousiast. Na een kleine twee uur nemen we met pijn in ons hart afscheid van de geweldige veranda van Escalante outfitters. Vanuit Escalante is het nog ongeveer anderhalf uur rijden naar Bryce Canyon. De route is nu minder spectaculair. Rond vijf uur arriveren we bij Ruby’s Campground waar we de komende twee nachten zullen kamperen. Hoewel kamperen wel een beetje overdreven is met onze camper. Het is eigenlijk meer glamperen.
Als we de camper hebben geïnstalleerd nemen we een drankje en gaan daarna naar het zwembad. Het is een prima zwembad, maar een beetje druk. In de hot tub raakt Walter in een gesprek met een Amerikaanse leraar. Nadat de gebruikelijke conversatie over de afgelegde en de nog te volgen route is afgerond wordt de economische situatie van de VS vergeleken met die van Nederland en Europa. Als Walter en de Amerikaan samen tot de conclusie zijn gekomen dat Berlusconi in de gevangenis thuishoort verlaten we de hot tub. Als Anne-Marie en Walter even later het zwembad gaan verlaten zit de Amerikaan al weer in de hot tub. Hij probeert een Spanjaard uit te leggen dat niet Spanje, maar Duitsland volgend jaar in Brazilië wereldkampioen voetbal zal gaan worden. Als Walter hem in het voorbijgaan vraagt wie de beslissende goal in de Championsleague finale heeft gemaakt, dan weet hij dat Arjen Robben dat was. Toch zal Duitsland wereldkampioen voetbal worden zegt hij. Voor een Amerikaan weet hij veel over hetgeen er buiten de USA afspeelt. Bijzonder hoor.
We eten in de camper een stokbroodje zelfgemaakte tonijnsalade en het restant van de pizza van vanmiddag. Na het eten gaan we even jokeren met kaarten die we in Las Vegas hebben gekocht. Daarna schrijft Walter het verslag en wordt er samen weer in het boek van Dan Brown gelezen. Rond elf gaan we slapen.
We staan om half tien op. Het wordt steeds later. Het begint wel op vakantietijden te lijken.
We ontbijten op ons gemak en Anne-Marie belt even met haar moeder om te horen hoe het gaat. Alles oké aan het thuisfront.
We doen helemaal op ons gemak want we hebben tijd genoeg. Allebei even douchen in de camper en dan inpakken en afsluiten. Check out time is twaalf uur. Dus we zijn ruim op tijd als we om twee voor twaalf de camping afrijden. We moeten terug naar Torrey en even daarna de afslag naar Escalante. De route is prachtig. We rijden een stukje tussen groene weilanden. Dit gaat over in bossen en de weg gaat klimmen. We moeten over een pas van 9.600 voet. Ruim 3.000 meter dus. De uitzichten zijn fantastisch mooi en naarmate we verder komen wordt het steeds mooier. De afdaling is op sommige plekken erg steil (14%) en de weg is soms heel smal. We rijden over een soort bergkam met afgronden aan beide zijden. Het uitzicht is fantastisch, maar er is helaas geen plek om een fotostop te maken. Als die plek er wel komt hebben we het mooiste gedeelte van de route gehad. Na de steile afdaling passeren we het plaatsje Henrieville. We moeten even terugdenken aan de lol die we drie jaar geleden hadden met Annemieke en Martijn. Even na half twee arriveren we in Escalante. De afgelegde route was geweldig. We stoppen bij Escalante outfitters. Drie jaar geleden hebben we hier overnacht en de lekkerste pizza ooit gegeten. We bestellen samen één pizza. Anne-Marie wil er graag een biertje bij. Walter houdt het bij een Dr Pepper. Het biertje smaakt prima, de Dr Pepper is wederom tot aan de rand gevuld met ijsblokjes. Waarom doen ze dat toch altijd? Door al dat ijs is de smaak een stuk minder. Het is niet om minder drinken in het glas te hoeven doen, want als je een tweede drankje besteld is het gratis.
De pizza is wederom super. Maar ook het zitje op de veranda, lekker in de schaduw met een heerlijk briesje, is geweldig. Hoe lekker de pizza ook is, we kunnen hem niet helemaal op. En dit was dan nog maar de kleine variant. Maar geen probleem, de serveerster pakt het restant voor ons in. Die gaat in de koelkast voor vanavond. Dit is hier heel gebruikelijk.
Terwijl we op de veranda uitbuiken van de geweldige pizza bestelt Anne-Marie nog een biertje en Walter besteld een drankje genaamd “Peter’s Smoothie”. De mensen aan het tafeltje naast ons waren er zeer enthousiast over. Het is een soort ijs-jus d’orange met slagroom er op. De smoothie is erg koud, de vullingen doen er zeer van. Maar naarmate hij ontdooit wordt hij steeds lekkerder. Ondertussen laten we aan Anne-Mieke en Martijn weten dat we in Escalante zijn. Ze reageren enthousiast. Ook aan Hans wordt alvast een foto van de pizza geappt. En ook Hans reageert enthousiast. Na een kleine twee uur nemen we met pijn in ons hart afscheid van de geweldige veranda van Escalante outfitters. Vanuit Escalante is het nog ongeveer anderhalf uur rijden naar Bryce Canyon. De route is nu minder spectaculair. Rond vijf uur arriveren we bij Ruby’s Campground waar we de komende twee nachten zullen kamperen. Hoewel kamperen wel een beetje overdreven is met onze camper. Het is eigenlijk meer glamperen.
Als we de camper hebben geïnstalleerd nemen we een drankje en gaan daarna naar het zwembad. Het is een prima zwembad, maar een beetje druk. In de hot tub raakt Walter in een gesprek met een Amerikaanse leraar. Nadat de gebruikelijke conversatie over de afgelegde en de nog te volgen route is afgerond wordt de economische situatie van de VS vergeleken met die van Nederland en Europa. Als Walter en de Amerikaan samen tot de conclusie zijn gekomen dat Berlusconi in de gevangenis thuishoort verlaten we de hot tub. Als Anne-Marie en Walter even later het zwembad gaan verlaten zit de Amerikaan al weer in de hot tub. Hij probeert een Spanjaard uit te leggen dat niet Spanje, maar Duitsland volgend jaar in Brazilië wereldkampioen voetbal zal gaan worden. Als Walter hem in het voorbijgaan vraagt wie de beslissende goal in de Championsleague finale heeft gemaakt, dan weet hij dat Arjen Robben dat was. Toch zal Duitsland wereldkampioen voetbal worden zegt hij. Voor een Amerikaan weet hij veel over hetgeen er buiten de USA afspeelt. Bijzonder hoor.
We eten in de camper een stokbroodje zelfgemaakte tonijnsalade en het restant van de pizza van vanmiddag. Na het eten gaan we even jokeren met kaarten die we in Las Vegas hebben gekocht. Daarna schrijft Walter het verslag en wordt er samen weer in het boek van Dan Brown gelezen. Rond elf gaan we slapen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
