Vrijdag, 25 juli 2014
Door: Walter
Blijf op de hoogte en volg Walter
27 Juli 2014 | Verenigde Staten, Charleston
Vrijdag, 25 juli 2014
We staan rond acht uur op en gaan weer ontbijten bij Uncle John’s Restaurant aan de overzijde van de straat. Na het ontbijt pakken we de auto weer in, checken uit en vertrekken richting Charleston. In de buitenwijken van Myrtle Beach zien we weer dat hier de beter gesitueerden wonen. Mooie afgebakende woonwijken met netjes bijgehouden groenvoorzieningen. De ondernemers die hier gevestigd zijn geven hetzelfde beeld. Veel chique tandartspraktijken, dure bankgebouwen, privéklinieken en de winkels die zijn gevestigd in mooie gebouwen.
Als we de bewoonde wereld achter ons laten rijden we door een groen, moerassig gebied. Na zo’n twee uur rijden naderen we Charleston. Voordat we naar ons hotel rijden maken we een stop bij de Boone Hall Plantation. Deze plantage was jarenlang een van de grootste plantages van de omgeving. Nu is hij opengesteld voor publiek. Langs de toegangsweg naar het hoofdgebouw staan enorme bomen. Men noemt ze Live Oak. Dit zijn een soort eikenbomen die in de winter hun blad biet verliezen en dus groen blijven. De bomen zijn ruim 300 jaar oud. We krijgen een rondleiding door het hoofdgebouw, de woning waar de eigenaar van de plantage woonde. Tijdens de rondleiding krijgen we uitleg over de geschiedenis van de plantage en de eigenaren. We mogen binnen helaas geen foto’s maken. De plantage is eind 17e eeuw klein begonnen door een Engelsman. Hij verbouwde op de plantage planten waaruit de kleurstof indigo kon worden gewonnen. Verder ontdekte hij dat er kleigrond op de plantage was waarmee hij bakstenen kon maken. Ook daarmee werd veel geld verdiend. De werkzaamheden werden uiteraard niet door hemzelf uitgevoerd. Hiervoor had hij donker gekleurde medewerkers in dienst die afkomstig waren uit Afrika. Voordeel was dat hij deze medewerkers geen salaris hoefde te betalen. Mede dankzij deze praktijken groeide de plantage uit tot een van de grootste in de omgeving. Toen later de productie van de indigoplanten niet meer lucratief was werden er pecannoten verbouwd. De pecannoot lijkt op een walnoot. De plantage was in zijn hoogtijdagen de grootste leverancier van pecannoten ter wereld. De plantage is tegenwoordig nog steeds actief. Nu worden er diverse groenten en fruit verbouwd en het personeel krijgt wel betaald voor de werkzaamheden. Nadat de rondleiding is afgelopen bekijken we de huisjes waarin de slaven woonden. Deze overgebleven, stenen huisjes zijn de meest luxe slavenverblijven die op de plantage aanwezig waren. In deze huisjes woonden de slaven die een vakmanschap beheersten. Andere slaven woonden in houten huisjes. De slaven die op het land moesten werken woonden in een simpel gebouwde stal die op de landerijen werd gebouwd. Als op een andere plek gewerkt moest worden dan werd de stal afgebroken en op de andere plek weer opgebouwd. Tot slot maken we in een soort van open bus een tour over de plantage. De chauffeur weet ook weer van alles te vertellen over de plantage en hetgeen er wordt verbouwd. Als de tour van zo’n half uur begint zien we in de verte donkere wolken aankomen. Tijdens de tour komen deze snel dichterbij. Als de tour is afgelopen vallen de eerste druppels. Snel naar de auto. Binnen enkele minuten is het helemaal donker en valt de regen met bakken uit de lucht. Precies op tijd in de auto dus. Vanaf de plantage moeten we in een half uur bij os hotel kunnen zijn. Als we echter de interstate bereiken staat er een flinke file. Waarschijnlijk veroorzaakt door het slechte weer. Na ruim een uur komen we bij ons hotel. De bui is nagenoeg over. De kamer die we hebben blijkt geen king bed te hebben maar twee smalle queen bedden. Terug naar de receptie, maar ze zitten helemaal vol. Dicht tegen elkaar liggen dus vannacht. Dat vinden we normaal niet zo erg, maar omdat we het liefst slapen met de airco uit, kan dat wel een warme nacht worden.
We zoeken een restaurant waar ook alcoholische dranken worden geschonken en vinden een Ruby Tuesday. Anne-Marie bestelt een Margarita en we genieten er van een lekkere maaltijd. Helemaal goed dus. Na het eten gaan we naar een outletcentre naast ons hotel. Anne-Marie koopt bij Banana Republic een leuke tas. Die had ze nog geen!! Maar vanwege de 70% korting kan ze de tas toch niet achterlaten. Terug op de hotelkamer kijken we nog even een aflevering van Sex and the city en gaan dan slapen.
We staan rond acht uur op en gaan weer ontbijten bij Uncle John’s Restaurant aan de overzijde van de straat. Na het ontbijt pakken we de auto weer in, checken uit en vertrekken richting Charleston. In de buitenwijken van Myrtle Beach zien we weer dat hier de beter gesitueerden wonen. Mooie afgebakende woonwijken met netjes bijgehouden groenvoorzieningen. De ondernemers die hier gevestigd zijn geven hetzelfde beeld. Veel chique tandartspraktijken, dure bankgebouwen, privéklinieken en de winkels die zijn gevestigd in mooie gebouwen.
Als we de bewoonde wereld achter ons laten rijden we door een groen, moerassig gebied. Na zo’n twee uur rijden naderen we Charleston. Voordat we naar ons hotel rijden maken we een stop bij de Boone Hall Plantation. Deze plantage was jarenlang een van de grootste plantages van de omgeving. Nu is hij opengesteld voor publiek. Langs de toegangsweg naar het hoofdgebouw staan enorme bomen. Men noemt ze Live Oak. Dit zijn een soort eikenbomen die in de winter hun blad biet verliezen en dus groen blijven. De bomen zijn ruim 300 jaar oud. We krijgen een rondleiding door het hoofdgebouw, de woning waar de eigenaar van de plantage woonde. Tijdens de rondleiding krijgen we uitleg over de geschiedenis van de plantage en de eigenaren. We mogen binnen helaas geen foto’s maken. De plantage is eind 17e eeuw klein begonnen door een Engelsman. Hij verbouwde op de plantage planten waaruit de kleurstof indigo kon worden gewonnen. Verder ontdekte hij dat er kleigrond op de plantage was waarmee hij bakstenen kon maken. Ook daarmee werd veel geld verdiend. De werkzaamheden werden uiteraard niet door hemzelf uitgevoerd. Hiervoor had hij donker gekleurde medewerkers in dienst die afkomstig waren uit Afrika. Voordeel was dat hij deze medewerkers geen salaris hoefde te betalen. Mede dankzij deze praktijken groeide de plantage uit tot een van de grootste in de omgeving. Toen later de productie van de indigoplanten niet meer lucratief was werden er pecannoten verbouwd. De pecannoot lijkt op een walnoot. De plantage was in zijn hoogtijdagen de grootste leverancier van pecannoten ter wereld. De plantage is tegenwoordig nog steeds actief. Nu worden er diverse groenten en fruit verbouwd en het personeel krijgt wel betaald voor de werkzaamheden. Nadat de rondleiding is afgelopen bekijken we de huisjes waarin de slaven woonden. Deze overgebleven, stenen huisjes zijn de meest luxe slavenverblijven die op de plantage aanwezig waren. In deze huisjes woonden de slaven die een vakmanschap beheersten. Andere slaven woonden in houten huisjes. De slaven die op het land moesten werken woonden in een simpel gebouwde stal die op de landerijen werd gebouwd. Als op een andere plek gewerkt moest worden dan werd de stal afgebroken en op de andere plek weer opgebouwd. Tot slot maken we in een soort van open bus een tour over de plantage. De chauffeur weet ook weer van alles te vertellen over de plantage en hetgeen er wordt verbouwd. Als de tour van zo’n half uur begint zien we in de verte donkere wolken aankomen. Tijdens de tour komen deze snel dichterbij. Als de tour is afgelopen vallen de eerste druppels. Snel naar de auto. Binnen enkele minuten is het helemaal donker en valt de regen met bakken uit de lucht. Precies op tijd in de auto dus. Vanaf de plantage moeten we in een half uur bij os hotel kunnen zijn. Als we echter de interstate bereiken staat er een flinke file. Waarschijnlijk veroorzaakt door het slechte weer. Na ruim een uur komen we bij ons hotel. De bui is nagenoeg over. De kamer die we hebben blijkt geen king bed te hebben maar twee smalle queen bedden. Terug naar de receptie, maar ze zitten helemaal vol. Dicht tegen elkaar liggen dus vannacht. Dat vinden we normaal niet zo erg, maar omdat we het liefst slapen met de airco uit, kan dat wel een warme nacht worden.
We zoeken een restaurant waar ook alcoholische dranken worden geschonken en vinden een Ruby Tuesday. Anne-Marie bestelt een Margarita en we genieten er van een lekkere maaltijd. Helemaal goed dus. Na het eten gaan we naar een outletcentre naast ons hotel. Anne-Marie koopt bij Banana Republic een leuke tas. Die had ze nog geen!! Maar vanwege de 70% korting kan ze de tas toch niet achterlaten. Terug op de hotelkamer kijken we nog even een aflevering van Sex and the city en gaan dan slapen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
